Równowaga biologiczna panująca w zrębie łącznotkankowym w warunkach fizjologicznych jest zaburzona bądź całkowicie zniesiona pod wpływem bardzo różnych bodźców patogennych. Dochodzi wówczas do włóknienia, które charakteryzuje się zmianą proporcji w stosunkach ilościowych zachodzących między poszczególnymi typami kolagenu. Zależy to od gotowości różnych komórek syntetyzujących kolagen do odpowiedzi na bodziec patogenny. Zestawienie danych biochemicznych z ultrastrukturalnymi może wskazywać aa to, że w warunkach patologicznych istnieje pewna fazowość procesu włóknienia. W fazie początkowej włóknienia miąższu płuc przybywa przede wszystkim kolagenu typu IV. Świadczy o tym znaczne pogrubienie blaszek podstawnych zarówno nabłonka pęcherzykowego, jak i śródbłonka włośniczek przegród międzypęeherzykowych. Pojawia się ono w czasie rozplemu naprawczego komórek typu II nabłonka, kiedy tworzą one kostkowatą wyściółkę pęcherzyków. Po upływie pewnego czasu dopiero biorą czynny udział we włóknieniu miofibroblasty. Syntetyzują one kolagen typu III oraz kolagen typu I. Gdy włóknienie przegród międzypęcherzykowych jest już wyraźnie zaawansowane, zdecydowanie dominuje synteza kolagenu typu I przez fibroblasty.